“Zorgen dat cliënten het goed hebben, dat is het belangrijkste én leukste van wat ik doe.” Aan het woord is Isabel Groenendijk, 22 jaar en als Medewerker Wonen een vaste waarde op locatie Volkerakpad 8 bij Zuidwester Middelharnis. We gingen bij haar op bezoek om te vragen hoe het is om voor Zuidwester te werken.

Isabel doet enthousiast de deur open. “Welkom op Volkerakpad 8, kom verder!” Bij binnenkomst is het gelijk een gezellige boel, een aantal bewoners staat te dansen voor de tv. “Collega Amadou werkt vandaag”, legt Isabel met een glimlach uit. “Die houdt ervan om te dansen met de cliënten. Zoals je ziet is het dan feest.”

Gelijk verkocht
Isabel is ‘geboren en getogen’ op Goeree-Overflakkee en werkt vier jaar bij Zuidwester. “Ik moet bezig zijn, dingen regelen. Mijn moeder werkt ook bij Zuidwester en zei altijd al: Isabel, de zorg past bij jou. Uiteindelijk ben ik gestart met de opleiding ‘Dienstverlening zorg & welzijn’ op het Albeda.”

Isabel liep stage bij Zuidwester en was gelijk verkocht. “Ik had een klik met de bewoners en een superleuk team. Daarna volgde ik de interne opleiding ‘Maatschappelijke zorg’ bij Zuidwester. In februari ben ik afgestudeerd.”

Afwisselend en uitdagend
Tijdens haar periode bij Zuidwester werkte Isabel op een aantal locaties en leerde daardoor over verschillende doelgroepen. Anderhalf jaar geleden ging ze naar Volkerakpad 8. “Dit is een groep bewoners met een ernstige meervoudige beperking en ook gedragsproblematiek. Uitdagend soms, maar het past gewoon perfect bij mij.”

Zorgen dat alles goed verloopt
Isabel legt uit wat ze als Medewerker Wonen doet. “Simpel gezegd ben je er de hele dag voor de cliënten. Ze verkrijgen de benodigde verzorging, je zorgt dat alles goed verloopt. Eigenlijk dat ze een fijne dag hebben. Wij zijn een groot deel van hun leven en cliënten zien je als een vertrouwd persoon. Ik heb mooie momenten van interactie met de bewoners, ze zijn zo leuk. Van de ene weet je dat kietelen voor positieve prikkels zorgt, voor anderen werkt een lange wandeling heel goed. Als ze dan echt genieten, daar doe ik het voor.”

Glimlachende bewoners
Dat het werk soms pittig is, ontkent Isabel niet. “Deze cliënten kunnen niet vertellen wat er is en uiten dat soms met agressie. Dat proberen we natuurlijk te voorkomen, maar ze kunnen er niks aan doen. Ik haal er juist extra voldoening uit om ze vervolgens nog een leuke dag te bezorgen. Als ik die glimlachjes weer zie, dan ga ik met een voldaan gevoel naar huis.”

Kom gewoon eens kijken
Isabel merkt dat er een te eenzijdig beeld is van werken met mensen met een beperking. “Het is veel afwisselender dan iedereen denkt. Er is altijd wel een doelgroep die bij je past en geen dag is hetzelfde. Als mensen me niet geloven, zeg ik altijd: kom gewoon eens kijken. Dat deed ik ook bij mijn broer. Die gaat nu een opleiding volgen, zodat hij ook hier aan de slag kan. Echt heel leuk!”